پنج شنبه, 02 اسفند 1397
مقالات دینی اخلاقی
مباحث خانواده
آیه های زندگیوعده حکومت الهی
خدا به کسانی از شما بندگان که (به خدا و حجّت عصر علیه السّلام) ایمان آرند و نیکوکار گردند وعده فرمود که (در ظهور امام زمان) در زمین خلافتشان دهد چنانکه امم صالح پیمبران سلف را جانشین پیشینیان آنها نمود، و دین پسندیده آنان را (که اسلام واقعی است بر همه ادیان) تمکین و تسلط عطا کند و به همه آنان پس از خوف و اندیشه از دشمنان ایمنی کامل دهد که مرا به یگانگی، بی هیچ شائبه، شرک و ریا پرستش کنند، و بعد از آن هر که کافر شود پس آنان به حقیقت همان فاسقان تبهکارند. سخنرانی مکتوب
حکایات عبرت آموز
عظمت شيعه واقعيعظمت شيعه در روایاتدر مورد شیعه وجایگاه شیعه روایات متعددی داریم واصلا شیخ صدوق کتابی مجزا برای این مساله به نام فضائل الشیعه نوشته است. در اینجا به دو روايت درباره عظمت شيعه واقعي اشاره میشود.
روايت اوّل:سعيد بن جبير از ابنعباس نقل میکند که رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود: «ياعلي شيعتك هم الفائزون يوم القيامة»الأمالي، شيخ صدوق: 16، حديث 8؛ بحارالأنوار: 65/7، باب 15، حديث 1. ای علی، شیعیان تو در قیامت رستگارانند. در این روایت به شیعیان بشارت داده شده که قطعاً اهل نجاتاند. ضمير «هم» که ضمير منفصل است و قبل از «فائزون» آمده، دليل بر انحصار است. پیامبر خدا(ص) در ادامه فراز فوق، فرموده است: «فمن أهان واحداً منهم فقد أهانك» اگر کسی به یکی از آنان اهانت کند به تو اهانت نموده است. «وَمَنْ أَهانَكَ فَقَدْ اَهانَني وَ مَنْ أَهانَني اَدْخَلَهُ اللهُ نارَ جَهَنَّمَ خالداً فیها وَبِئْسَ المَصير» و کسی که به تو اهانت کند به من اهانت نموده و کسی که به من اهانت کند خداوند او را برای همیشه وارد دوزخ خواهد کرد، که بد جایگاهی است. نکته لطیف اینکه در این فراز نميفرماید که اين کارش او را جهنم ميبرد، بلکه تصریح میکند که خدا او را به جهنم ميبرد و معلوم ميشود که خداوند از عمل اهانت کننده به شيعه سخت خشمگين و متنفر است. «يا عليُّ أَنت مني و أَنا منك» ای علی! تو از من هستی و من از تو میباشم. این سخن نیز نشان از یکی بودن علی(ع) و پیامبر(ص) است. «روحك من روحي وطينتك من طينتي و شيعتك خلقوا من فضل طينتنا». روح تو از روح من و طینت تو از طینت من است و شیعیان تو از اضافه طینت ما خلق شدهاند. بنابراین، تمام شيعيان ما در سرشت خلقت با ما يكسان هستند. «فمن احبهم فقد احبنا فمن ابغضهم فقد ابغضنا و من عاداهم فقدعادانا و من وَدَّهم فقد وَدَّنا يا عليُّ إن شيعتك مغفور لهم علی ما كان من ذنوب و عيوب» پس کسی که آنان را دوست بدارد ما را دوست داشته، و هر كس كه با آنان دشمنى ورزد با ما دشمنى نموده است؛ هر كسى كه با آنان عداوت نمايد با ما عداوت نموده و هر كس كه با آنان مودت ورزد با ما مودت نموده است. اى على، همانا شيعيان تو- حتى با گناهان و عيوبى كه دارند- آمرزيده شدهاند. قابل توجه است که آمدن عبارت مربوط به ذنوب و عيوب که پيامبر اکرم(ص) بدان اشاره ميفرماید، با عنايت به ساير آيات و روايات، مجوّزی برای شيعه برای اصرار بر گناه نيست. چون اگر ما بدون توجّه به سایر آيات و روايات، به يک روايت استناد کنیم ممكن است مردم گمراه شوند و بر انجام گناه جرئت یابند. از همین رو باید گفت که اوّلاً شيعه، گناهکار حرفهاي نيست و به سوي گناهان کبيره نميرود و ثانیاً اگر زمانی نیز آلوده به گناه کبيرهای شود، بسرعت جبران ميکند و اصرار بر گناهان صغيره هم ندارد. پس اين عيوب و ذنوب ممکن است در مسير زندگي پيدا شود ولي تدارک ميکند و اگر چنين گناهاني هم در پرونده شيعهای باشد، به سبب همين شيعه بودنش آمرزيده ميشود. «يا علي! أَنا الشفيع لشيعتك غداً اذا قمت المقام المحمود فبشرهم بذلك». یا علی! من فردای قیامت هنگامیکه در جايگاه مقام محمود قرار گرفتم، شيعه تو را شفاعت ميکنم پس ايشان را به این شفاعت من بشارت بده. «يا علي! شيعتك شيعة الله وانصارك انصار الله واولیائك اولیاء الله و حزبك حزب الله يا علي! سعد من تولاك و شقي من عاداك يا علي لك كنز في الجنة و انت ذوقرنیها» اى على، شيعه تو شيعه خداست و ياران تو ياران پروردگارند، دوستان تو دوستان خدا و حزب تو حزب خدا است. اى على هر كه دوستى تو را پيشه نمود به نيكبختى دست يافت و هر كس كه با تو دشمنى نمود نگونبخت گرديد. اى على، تو را در بهشت گنجى است و تو ذوالقرنين بهشت میباشی. در جمله اخیر این روایت آمده که برای تو ای علی گنجي در بهشت است و تو صاحب «قرنیها» هستی، اما اینکه منظور از «قرنیها» چیست، برخي ميگويند: مراد حضرت حسن و حسين: است و برخي دیگر ميگويند که دو جانب بهشت است، و در هر صورت اين نشانه عظمت شيعه است. روايت دوّم:امام صادق(ع) درباره شیعه واقعی خطاب به مفضّل ميفرمايد: «فانما شيعة عليٍّ من عفَّ بطنه و فرجه واشتد جهاده وعمل لخالقه».
الكافي:2/233، حديث 9؛ بحارالأنوار: 65/187، باب 19، حديث 42. شيعه علي کسي است که شکم و شهوتش را از حرام دور نگه دارد و کوشش و تلاشش سخت باشد و برای خالقش کار کند (چه در علم و عبادت و خدمت به مردم و چه در جهاد اکبر). به نظر ميآيد که اين لام در عبارت «لخالقه» لام اختصاص باشد؛ یعنی شیعه حقیقی تنها برای خدا کار میکند و در هر کاری که انجام ميدهد نیتش «لله» است. «و رجا ثوابه و خاف عقابه فاذا رأيت اوّلئك فاوّلئك شيعة جعفر». و امید ثواب خدا و ترس از عقاب او را دارد. پس اگر ایشان را ملاقات نمودی اینان شیعیان جعفر (بن محمد) هستند. عده ای برای دیدن امام رضا (علیه السلام) به خراسان آمدند. به در خانه امام (علیه السلام) که رسیدند؛ اجازه ورود خواستند و به خادم امام (علیه السلام) گفتند: به امام رضا (علیه السلام) بگویید که گروهی از شیعیان می خواهند خدمتتان برسند. امام (علیه السلام) فرمود بگو بازگردند من کار دارم! چه جرم کرده ام ای جان و دل به حضرت تو که طاعت من بی دل نمی شود مقبول
کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم که گشته ام ز غم و جور روزگار ملول :: دسته : سخنرانی مکتوب
تاریخ : 1 بهمن 1396 .:. نظرات : 0 .:. بازدید : 470
مطالب مشابه : |